Yazarımız Neşe Koçak’ın Kaybolduğum Şehirler isimli öykü kitabı, 80. Yunus Nadi Öykü Ödülüne layık görüldü.

İki ayrı dil konuşan, ayrı dünyalarda yaşayan, bazen birbirlerine kayıtsız kalan, ancak kimi zaman da nefretle tutuşan iki Varşova. Ve 1937 yılında herkesin dilinde olan bir adam…

Yazar, içsel çatışmaları ve yaşamın ritmini şiirsel bir dille anlatırken okuyucuyu da kendi sesini bulmaya çağırıyor. Sesin Yolculuğunda, doğayla insan arasındaki görünmez bağları hatırlatırken varoluşun anlamını sorgulayan herkese hitap eden etkileyici bir roman.

Notalarla örülmüş, ruhunun gıdası müzik olanlar için son derece doyurucu bir eser.

Köyde “saygısız minik canavarlar” olarak görülen çocuklar, ortalığı toza dumana katıyor.

Kim katlanabilir zamanın kırbaçlarına?

Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,

Sevgisinin rezil edilmesine,

Yasaların bu kadar yavaş

Yüzsüzlüğün bu kadar hızlı yürümesine…

Nazan Çinko, ikinci öykü kitabında bir köprünün üzerinde düşle gerçeğin birbirine karıştığı bir dünyada geziniyor. Artık varamayacağı kadar geride kaldığını zannettiği bir geçmişten kaçarak, kendinden de uzaklaşabileceğini sanan öykü karakterleri yaratıyor.

Toplumdaki küçük kusurları, halkın içinden aldığı karakterlerle mizahi bir ustalıkla veren Mikszath , Macar Edebiyatı’nın güçlü kalemlerinden.

”Yazar Nilar Gök, Pala Mustafa adlı bu ilk romanında kıvrak kalemini, çileli balıkçıların sert dünyasında gezindiriyor. Okurun damağında denizin tuzunu hissettirirken ustaca kullandığı polisiye öğelerle heyecan dolu bir “erkek” hikâyesi kuruyor. Aşk, ayrılık, nefret, hasret, intikam, geçmişin hataları ve onarılamaz yaraları… Nilar Gök kendine has betimlemeleri, derin kavrama yeteneği ve karakterleri sahici kılan şeatli üslubuyla roman sanatının uçsuz bucaksız evrenine görkemli bir merhaba diyor.” Derya Erkenci

‘Dikey Orman, bir güvercin kanadında, olur olmaz düşüncelere okuru alıp götüren, Milano, insanlar, şehirler ve güvercinler hakkında yazılmış oyunbaz bir hikaye.

”İnsan hayatı zamanın fırınında ateşe atılmış bir kağıt gibi küle dönüveriyor.”

Emily Dickinson’ı anlamaya çalışan yazarla hangi zamanda ve mekanda olduğunuzu unutarak ilerlediğiniz Kağıttan Şehirler, yalın ve derin diliyle göz kırpıyor.

Çok Yakında Raflarda

Valerie Vogler’in Günlüğü ​

Neler olduğunu anlamaya çalışmak ve psikolojisini korumak için Valerie, büyük bir savaşın ortasında bulur kendisini: bazen hayatta kalacağından bile kuşku duyar.

Çok Yakında Raflarda

Bataklık​

Becky Manawatu’nun yeni kitabı okuyucuyla buluşuyor. Yeni Zellanda’da herkesin okuduğu yazarımızın ilk kitabı, ülkemizde de büyük beğeni toplamıştı. 

Çok Yakında Raflarda

Ben Tam Kendime Göre

“Günler sonra tekrar polis merkezindeyim ve yine -küçük çaplı da olsa bir suçun failiyim. Bu defa şahidim yok, daha doğrusu olmamasını umuyorum.”

Çok Yakında Raflarda

Ben Rosa

“Ben Rosa!” diye başlayan bu güçlü metin, Hırvat sanatçı Sanja Iveković tarafından
2001 yılında Lüksemburg’da yaratılan “Lüksemburglu Leydi Rosa” adlı heykelin dilinden
yazılmıştır. Rosa, savaş anıtı Gëlle Fra’nın estetik biçiminden ilhamla yapılmış ancak hamile ve konuşan bir kadın bedenidir. Gëlle Fra, erkek savaşçıların anısına dikilmiş bir kadın figürüyken Rosa, bu tarihsel sessizliğe bir karşı çıkıştır.

Çok Yakında Raflarda

Benim Altay’ım

Altay, sadece bir yer değil: hatıraların, mevsimlerin, yoksulluğun ve doğayla iç içe geçen bir yaşamın iz düşümü.

Çok Yakında Raflarda

Köy

Bir kitap düşünün, Suriyeli yazar yazmış, olaylar Suriye’de taşrada geçiyor ama sanki ülkemizde yaşanmış gibi olaylar!

Çok Yakında Raflarda

Dikiş Tutmaz

Birbirinden ayrı gibi görünen hikâyeler bir yapbozun parçalarıydı aslında. Büyük resim ortaya çıktığında insanlığın karanlık yüzü hiç umulmadık çehrelerde zuhur etti.